EVOLUCIÓN DOS MEDIOS NA ARTE

 A sistematización do aprendizaxe fixo avanzar a humanidade en moitos campos e dende o renacemento produciuse unha busca incansable polo coñecemento. Foise creando a figura do ser investigador e os artistas foron parte de esa busca, as distintas ramas da ciencia estaban mesturadas e todos colaboraban con todos.

A PERSPECTIVA

Vexamos que pasou coa imaxe representada: Dende o renacemento estudouse como se producira a visión e as  distintas técnicas para capturar a imaxe do xeito máis realista.  se sistematizou o concepto de perspectiva. Empezando por GIOTTO e FRA ANGELICO que introduciron o espacio e perspectiva nas súas obras, fixeron o cambio entre idade media e renacemento. 

Giotto di Bondonne

Fra Angelico

Utilizando diferentes técnicas de captación, máis o u menos empíricas ou científicas, os artistas e científicos aplicaron a idea de perspectiva. El artista MASACCIO certificó eso con os seus debuxos e a pintura da trinidad na que se amosa a creacción dun espacio real dentro dunha bóveda de cañón.

Esquema da obra de Masaccio co estudio de perspectiva.

Perspectiva creada nun espazo plano.

Logo sería o arquitecto BRUNELLESQUI quen desenrolaría o concepto matemático  ALBERTI publicó os resultados para que todos os artistas aproveitaran estas novidades.

Famoso espello de Brunellisqui para comprobar a correcta perspectiva.

 León Battista ALBERTI publicó os resultados para que todos os artistas aproveitaran estas novidades, nun libro denominado DE PINCTURA. A partir de entón o uso desta técnica xeneralizouse e os artistas adicaronse a aplicarla nos seus cadros dun xeito máis ou menos evidente. Dente Piero della Franccesca a Leonardo e por suposto os seguintes.

Piero Della Franccesca

OS PRIMEIROS APARELLOS TÉCNICOS.

O primeiro aparello de axuda o debuxo foi o de LEON BATTISTA ALBERTI, a través do seu velo traducente. Este método foi usado con distintas variaciones por los artistas a partir de entonces.

Máis adiante foron as publicaciones de ALBERTO DURERO, as que amosaron a outros artistas distintos modos de capturar a perspetiva e os escorzos de obxectos dun xeito técnico e científico.

Durero realizou varios libros explicando as técnicas do debuxo
e perspectiva.

De esta confluencia entre as artes e as ciencias temos constancia polo retrato de LUCA PACIOLI, eminente matemático e desenvolvedor da xeometría, a cal é retratado con fervor por un artista de época, con varios instrumentos e creaccións que serven a xeometría.

Pero o que tamén coñecían xa de antes era a posibilidade de usar a CÁMARA ESCURA. Esta era unha habitación con un furado nun lado o cal podía reproducir o que había fora. Tamén podían ser de pequeno formato para retratar o que tíñamos diante.

BARROCO,

Durante o século XVII traballouse non só o espazo e a perfección da figura se non de modo especial o uso da "luz".

 Existen moitas evidencias do uso da "cámera oscura" polos artistas do barroco. Entre eles uns dos máis famosos como VERMEER ou CARAVAGGIO.

Veermer: El militar y la muchacha.

Caravaggio

Logo desta época aparece a LENTERNA MÁXICA. A finais do século XVII e no século XVIII xeneralízase o seu uso, o que antecede o que sería un espectáculo visual en grupo. Temos o primeiro proxector da historia.

Durante o seguintes anos apareceron múltiples aparellos para simular ou crear imaxes, que axudarían dunha forma u outra a retratar a realidade.

Outra busca incansable seria a de crear a ilusión de movemento, o cal sería un antecedente da animación e o cine

Fenatiquiscopio

El praxinoscopio crearía la ilusión de movimiento.

FOTOGRAFÍA

Cara 1820 aparece a primeira imaxe fotográfica, aunando a química das sustancias sensibles a luz, como a plata e os descubrementos da física dos séculos anteriores.

 Joseph Nicéphore Niépce realiza a primeira imaxe tomada do patio fronte a súa ventá:

Así pois a fotografía avanzaría a pasos axigantados primeiro da man de DAGUERRE e os seus DAGUERROTIPOS

E logo con FOX TALBOT  e os seus calotipos, basados no concepto positivo negativo, que irían estandarizando pouco a pouco a fotografía dentro da sociedade

Tamén a fotografía investiga a relación co movemento e aparecen as imases serializadas de MUIBRIDGE.

Chegamos logo o 1888 onde o KINETOSCOPIO de edison amósanos un claro predecesor  do cine..

Ante o boom da fotografía os artistas plantéxanse novos retos como son representar a manifestación física da luz. Para eso temos a primeira exposición do IMPRESIONISMO feita nada menos que no estudio dun importante fotógrafo da época: NADAR.

Manet: Impresión de sol naciente.

Autorretrato de Nadar, dentro dunha fotomontaxe.

A arte a partir da fotografía no será a mesma e buscará novos camiños indagando múltiples facetas creativas, servíndose tamén da fotografía para estes fines.

O CINE.

Polo tanto temos que o cinematógrafo, non é máis que a suma de moitas imaxes fixas (fotografías) que pasadas por un proxector dan lugar ó movemento. Temos como máxicamente xuntamos todos os inventos anteriores:

• Espazo
• Luz
• Cámera oscura.
• Linterna máxica.
• Fotografía.
• Movemento.

Para dar lugar ó cine.

Temos que resalatar que as primeiras mostras cinematográficas dos irmáns LUMIERE son a partir de 1895.

Aínda que o primeiro aparello de cine fose o Kinestoscopio, visto anteriormente.

O cine convírtese no primeiro espectáculo visual de masas, desplazando a outros medios tradicionáis.